Лувсандашийн СОДОВ
Сэтгүүлч, зохиолч Лувсандашийн Содов 1929 онд Түшээт хан аймаг, одоогийн Булган аймгийн Сэлэнгэ сумын нутагт төржээ.
Офицерын сургууль, Цэргийн ерөнхий сургууль дүүргэж Ардын армид ажиллаж байгаад 1956—1961 онд ЗХУ-ын Ленинградын Улсын Их Сургуулийг сэтгүүлч мэргэжлээр төгссөн байна.
Л. Содов «Үнэн», «Утга зохиол, урлаг» зэрэг сонинд сурвалжлагч, Монголын Сэтгүүлчдийн Эвлэлийн Хороонд референт, «Сэтгүүлч» бичмэл сэтгүүлийн эрхлэгч зэрэг ажил хийж байв.
Их сургууль төгсөж ирээд «Үнэн» сонинд ажиллаж байсан түүнийг Намын Төв Хорооны шийдвэрээр шинэ тутам байгуулагдаж байсан МУИС-ийн Сэтгүүл зүйн тэнхимийн эрхлэгчээр томилсон байна. Ингэж түүнд Монгол улсад мэргэжлийн сэтгүүлч бэлтгэх ажлын тулганы чулуут тулалцаж, сэтгүүл зүйн сургалтын үндсэн баримт бичгийг анхлан боловсруулж, үйл ажиллагааг зүгшрүүлэх хувь тохиосон байна.
Л. Содов жараад оны сүүл хэрээс уран зохиол бичиж, «Хаврын нар», «Уул Алтайдын туужууд», «Алтан бурхны төгсгөл», «Буцах хунгийн дуун», «Хоёр цагаан хусны домог» зэрэг тууж, өгүүллэгийн ном, «Голын тэртээх манан», «Сарны доорх хорвоо» зэрэг роман бичиж уншигчдын гар дээр тавьсан байна.
Л. Содов 1987 онд шилдэг бүтээлээрээ МЗЭ-ийн шагнал хүртжээ.
Эх сурвалж: “Л.НОРОВСҮРЭН “СЭТГҮҮЛ ЗҮЙ” (21 боть зохиол)-ийн VII боть “МОНГОЛЫН СЭТГҮҮЛЧИД-1”-ээс
