Зохиолч: Д. Равжаа
Ангилал: Шүлэг, найраглал Монголын уран зохиол Хувь хүний хөгжил
Эцэг эхийн махбодоос тасарсан
Элэг махны төрөл биш боловч
Энэ хойд хоёр насанд хуурмаг үгүй
Итгэлт багш минь мэдтүгэй, намайг!
Боловсроогүй нялх нярай үндэс мэт наснаас эхэлж
Болзоогүй хөнгөн зант, цусан амьсгал дэлгэрсэн идэр цаг
Боольхой болон өдөр дунд хэлбэлзэх мэт хэрсүүжих нас ба
Бохир тахир, зөнөж мунан, өтөлж үхэх цаг хүртэл
Даанч голт зүрхний дундаас үнэн бие хэлбэр
Дахин дахин өдөр, шөнө марталгүй
Хүний номыг хичээхнээн
Урьд урьдын хийсэн бүхэн
Урам үгүй зүүд мэт өнгөрөөд
Сая саяын санаа явдал
Усны униар адил
Улам улам барагдах үгүй ирэхэд цөхөгшин
Хожим хожмоо зүрх үхэн
Хүний аж төрөхөөс уйдав би...
