Чинк өөрийгөө сүрхий том нохой болчихлоо гэж биеэ ихэд бодмоор дориун том гөлөг байсан авч нас бие гүйцсэн нохойтой адилтгах юм түүнд үнэндээ алга байлаа. Тэр, хазаж урахыг ч мэдэхгүй, сүр жавхаа ч суугаагүй, бяр чадал, хурд гүйдэл ч ороогүй, харин урьд өнөөх л эзнийхээ гутлыг мэрж байсан үеийнх шигээ жирийн нэг тоглож наадаж давхисан, гэнэн цагаан сэтгэлтэй, тэнэг томоогүй амьтан байв. Түүний эзэн нь тэр үед Гарнет уулын хормойд Йеллоустоны цэцэрлэгт байдаг, дээр үеэс хангай газар нутаглаж өссөн Билл Обри гэгч байжээ. Уг цэцэрлэг бол зам харгуйгаас маш алслагдсан, туйлын бөглүү газар байсан бөгөөд жуулчид түүнд тун их сонирхон дурладаг байжээ. Тэгээд хэрэв энэ хэзээ ч зүгээр байхаа мэддэггүй сахлаг үстэй бяцхан Чинк байгаагүй сэн бол одоо Биллийн майхан байгаа тэр газар хүн амьтны оршин суух хамгийн аглаг холын орны нэг гэж тоологдож болох байсан билээ...
