Зохиолч: Кьелль Абелль
Орчуулагч: X. Гунгаажав
Ангилал: уран зөгнөл Гадаадын уран зохиол Үлгэр, домог
Хэвлэлийн газар: УЛСЫН ХЭВЛЭЛИЙН ХЭРЭГ ЭРХЛЭХ ХОРОО
Шүхэр болж төрнө гэдэг чинь тийм ч их дурламаар хэрэг биш юм. Халуун нар шарсан цэлмэг сайхан өдөр үүдний өрөөний хамгийн харанхуй буланд тоосонд дарагдан хэвтжээ. Бороо цутгахаас нааш хэн ч түүнийг дурсахгүй. Зугаалахаар гарахдаа борооны шүхрийг шүүрч аваад явна. Хэдий бөх даавуугаар бүтээгдсэн боловч хөөрхий муу шүхэр нэвт норно. Хөөрхий шүхэр хүнд ач тус хүргэх гэж хүсдэг болохоороо энэ бүхнийг тэсвэрлэн байх боловч сэтгэлд нь юу байгааг хэн ч хэзээ ч сонирхохгүй болохоор гол нь харлана. Сайн үг дуулж явах заяа нэг ч байхгүй шүү! Цаг ямагт хараал зүхэл амсана! Бороо ороогүй үед шүхэр барьж явсан хүмүүс түүнийг харааж зүхсээр байгаад нэг газар авчирч тавиад мартчихдаг тэгээд дараа нь бороо дусаж эхлэхлээр гэнэт санаанд нь орно. Борооны шүхэр тайван сэтгэлтэй эзнээ трамвайнаас гарч хэрэгтэй газраа бууснаас хойш ганцаараа шигшигдэн явах хэчнээн удаа тохиолдоно гэж санана. Борооны шүхэр баргар царайтай мангуувтар болдог нь түмэн зөв.
За тэгээд урьд нэгэн шүхэр байж гэнэ...
